Σήμερον κρεμάται επί ξύλου,
ο εν ύδασι την γην κρεμάσας.
Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται,
ο των αγγέλων βασιλεύς.
Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται,
ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις.
Ράπισμα κατεδέξατο,
ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ.
Ήλοις προσηλώθη, ο νυμφίος της Εκκλησίας.
Λόγχη εκεντήθη, ο υιός της Παρθένου.
Προσκυνούμεν σου τα Πάθη, Χριστέ.
Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν.
Σήμερον κρεμάται επί ξύλου,
Στην ευρύτερη περιοχή της επαρχίας Μονοφατσίου, δεσπόζει η μεγάλη Μονή του Αγίου Γεωργίου, του Επανωσήφη ή Απανωσήφη όπως είναι καλύτερα γνωστή στους κατοίκους των γύρω χωριών και όχι μόνο.Ευλογία μεγάλη η ύπαρξη αυτής της Μονής που « Το κενό των σχετικών με την ίδρυση πληροφοριών προσπαθεί να καλύψει η λαϊκή παράδοση. Αναφέρει πώς το μοναστήρι χτίστηκε από ένα οδοιπόρο καλόγερο πού κοιμήθηκε εκεί πού είναι χτισμένος σήμερα ο ναός. Κι άλλες παραδόσεις και θρύλοι προσδίδουν στη μονή μια μεταφυσική αίγλη. Οι παραδόσεις μιλούν για θαύματα και του Αγίου Γεωργίου. Λέγετε πως ένας βοσκός είχε ζητήσει την βοήθεια του Αγίου και του είχε τάξει τα καλύτερα κριάρια από το κοπάδι του. Όταν έφθασε η ώρα να εκπληρώσει το τάμα του πήγε στη μονή τα κριάρια αλλά όχι τα καλύτερα. Το επόμενο πρωί είδε όλα τα ζώα να έρχονται μόνα τους στο Απανωσήφη» Νίκου Ψιλλάκη Βυζαντινές Μνήμες της Κρήτης σελ 52.
Τα Δαμάνια από την σύσταση τους σε χωριό, ευτύχησαν μέχρι σήμερα, εκτός από λιγοστές βραχύβιες εξαιρέσεις να έχουν εφημέριο Ιερομόναχο από το γειτονικό μοναστήρι. Πρώτος ήταν ο π. Ιάκωβος και τελευταία ο π.Ευμένιος ο οποίος εφημέρευε επί 33 περίπου χρόνια, ακόμα και σήμερα καθήκοντα εφημερίου ασκεί Επανωσηφήτης Ιερομόναχος.
Οι περισσότεροι από τους ηλικιωμένους Δαμανιανούς έχουν δουλέψει ως εργάτες στη Μονή. Δεν χάριζε η Μονή αλλά έδινε ευκαιρία σε όσους ήθελαν να βγάλουν μεροκάματο με τον ιδρώτα του προσώπου τους να το έχουν. Υπήρχε η σχετικά πρόσφατη εποχή πού εργάτες από τα γύρω χωριά αλλά και από την Μακεδονία ακόμα εύρισκαν δουλειά είτε στο τρύγο είτε στο λιομάζωμα είτε στο ελαιοτριβείο.
Η προσφορά της Μονής δεν σταματά εδώ. Είναι σημαντική η συνεισφορά σε αίμα, πού έχυσε για την πατρίδα. 18 καλόγεροι σφαχτήκανε μέσα στην αυλή της μονής από τους τούρκους, ενώ πιο κοντινή είναι η μνήμη των Γερμανών πού συνέλαβαν Μοναχούς στην αυλή του Μοναστηριού (Ορισμένοι από αυτούς ζουν ακόμα) και τους πήγαν στα κρατητήρια της Γκεστάπο.
Μεγάλη φυσιογνωμία πού ανέδειξε εκείνη την εποχή ήταν ο μακαριστός πρώτος Αρχιεπίσκοπος Κρήτης Ευγένιος ο Α!, ο οποίος όχι μόνο τους μοναχούς κατάφερε να γλυτώσει από το απόσπασμα αλλά και άλλους πολλούς πατριώτες να ελευθερώσει. Οι μεγαλύτεροι σήμερα σε ηλικία καλόγεροι είναι δικά του πνευματικοπαίδια. Και δεν είναι ο μοναδικός, υπήρξαν και άλλοι πολλοί πού τους αναφέρει η ιστορία ως μεγάλα αναστήματα εθνικά και εκκλησιαστικά.
Η προσφορά της Ιεράς Μονής του Αγίου Γεωργίου του Επανωσήφη είναι συνεχής μέχρι και σήμερα, με αποκορύφωμα την προσφορά του Επανωσηφείου Οικοτροφείου στη Εκκλησία και το έθνος για να λειτουργήσει η Ανωτέρα Εκκλησιαστική Σχολή Κρήτης, από όπου θα βγουν οι νέοι κληρικοί οι οποίοι θα συνεχίζουν να επανδρώνουν και να στελεχώνουν την Εκκλησία.
ΠΟΙΗΜΑ ΛΑΙΚΟΝ ΕΜΠΝΕΣΜΕΝΟΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Άγιε μου Γιώργ’ αφέντη μου και χρυσοκαβαλλάρη, αρματωμένε με σταυρό και με χρυσό κοντάρι,έλα κ’ ελθέ στον τόπο μας σ’ ένα βαθύ λειβάδι που βρίσκεται ένα θεριό,άγριο λεοντάρι.Κεί στη χώρα μας ένα βαθύ πηγάδι και δεν αφήνει άνθρωπο σταξιά νερό να πάρει.
Ο βασιλιάς επρόσταξε να ρίξουνε πουλούτια και σ’ όποιον πέσουνε αυτά στον δράκο να τον πάνε. Και τα πουλούτια πέσανε στη δόλια βασιλοπούλα, καμάρι της βασίλισσας, χαρά του βασιλέα. «Όλο το βιό μου πάρετε, την κόρη μου αφήστε, κ’ είναι το μόνο μου παιδί, το μόνο μου καμάρι.» Σωρεύτην όλος ο λαός, πάγει στον βασιλέα: «Για δίνεις μας την κόρη σου, για παίρνουμε εσένα.» «Στολίστε την τήν κόρη μου και κάμετε την νύφη, με όλα τα διαμάντια της και τα μαργαριτάρια. Εκεί σαν την επήγανε ατού πηγαδιού τα χείλη, έπιασαν και την έδεσαν με μαύρην αλυσίδα. Κ’ η κόρη από τον φόβο της καλεί τον Άγιο Γιώργη: «Άγιε μου Γιώργη γλύτω με και θα σε ζωγραφίσω.» Τον λόγο δεν τελείωσε κ’ εφάνη ένας νέος:
«΄Αφσε με, κόρη, να κοιμηθώ, στο γόνατο σου λίγο, και σαν αφρίσει το νερό, πες μου: σήκω πάνω κ’ εγώ τον δράκο, το θεριό, με μιας θα το σκοτώσω.» Σήκω απάνω κ’ έρχεται, να, το νερό αφρίζει, κι’ ο δράκοντας για μένανε τα δόντια του τα τρίζει.» Σηκώθηκ’ ετοιμάσθηκε και κάνει τον σταυρό του. Μια κονταριά τον χτύπησε και σκίζει το λαιμό του. «Πάνε κόρη, στη μάνα σου, πάνε στα γονικά σου «Για πες, για πες αφέντη μου, τι είναι τ’ όνομα σου;
«Άγιο Γιώργη με λέγουνε απ’ την Καππαδοκία. Θέλω να κάνεις χάρισμα μιαν όμορφ’ εκκλησία.Γράψε και στη δεξιά μεριά, γράψ’ εναν καβαλάρη,
αρματωμένον με σταυρό και με χρυσό κοντάρι.»
Ο βασιλιάς επρόσταξε να ρίξουνε πουλούτια και σ’ όποιον πέσουνε αυτά στον δράκο να τον πάνε. Και τα πουλούτια πέσανε στη δόλια βασιλοπούλα, καμάρι της βασίλισσας, χαρά του βασιλέα. «Όλο το βιό μου πάρετε, την κόρη μου αφήστε, κ’ είναι το μόνο μου παιδί, το μόνο μου καμάρι.» Σωρεύτην όλος ο λαός, πάγει στον βασιλέα: «Για δίνεις μας την κόρη σου, για παίρνουμε εσένα.» «Στολίστε την τήν κόρη μου και κάμετε την νύφη, με όλα τα διαμάντια της και τα μαργαριτάρια. Εκεί σαν την επήγανε ατού πηγαδιού τα χείλη, έπιασαν και την έδεσαν με μαύρην αλυσίδα. Κ’ η κόρη από τον φόβο της καλεί τον Άγιο Γιώργη: «Άγιε μου Γιώργη γλύτω με και θα σε ζωγραφίσω.» Τον λόγο δεν τελείωσε κ’ εφάνη ένας νέος:
«΄Αφσε με, κόρη, να κοιμηθώ, στο γόνατο σου λίγο, και σαν αφρίσει το νερό, πες μου: σήκω πάνω κ’ εγώ τον δράκο, το θεριό, με μιας θα το σκοτώσω.» Σήκω απάνω κ’ έρχεται, να, το νερό αφρίζει, κι’ ο δράκοντας για μένανε τα δόντια του τα τρίζει.» Σηκώθηκ’ ετοιμάσθηκε και κάνει τον σταυρό του. Μια κονταριά τον χτύπησε και σκίζει το λαιμό του. «Πάνε κόρη, στη μάνα σου, πάνε στα γονικά σου «Για πες, για πες αφέντη μου, τι είναι τ’ όνομα σου;
«Άγιο Γιώργη με λέγουνε απ’ την Καππαδοκία. Θέλω να κάνεις χάρισμα μιαν όμορφ’ εκκλησία.Γράψε και στη δεξιά μεριά, γράψ’ εναν καβαλάρη,
αρματωμένον με σταυρό και με χρυσό κοντάρι.»
Άγιος Γεώργιος Επανωσήφη 2010 βίντεο
Βίντεο
Παρασκευή, 23 Απριλίου 2010
Στην Ιστορική Μονή του Επανωσήφη, συγκεντρώνεται κάθε χρόνο πλήθος κόσμου για να εορτάσουν τον πρώτο άγιο της άνοιξης, τον μέγα μεγαλομάρτυρα Χριστού, Γεώργιο.Επειδή ο Άγιος Γεώργιος ήταν καβαλάρης, κατά την περιφορά της εικόνας του γύρω από την Ιερά Μονή την συνοδεύουν καβαλάρηδες.Πλήθος Ιερέων με επικεφαλής τον Αρχιεπίσκοπο, Κρήτης δέονται υπέρ του λαού και του έθνους.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)